Sa taong 2018, ipagpapatuloy natin ang pagninilay sa isa sa mga punto ng Espirituwalidad ng Pagkakaisa: si Maria.
“Ang sinuman sa inyo na walang kasalanan ang siyang maunang bumato sa kanya.” (Juan 8:7). Sinabi ito ni Jesus sa mga nais batuhin ang babaeng nahuli sa pakikiapid.
Ang pangunahing utos ni Jesus ay ang pagmamahal. Ito ang dahilan kung bakit ‘di niya nais na tayong mga Kristiyano ay magkondena ng sinuman. Sa katunayan, sinabi niya, “Huwag manghusga,” at ipinahayag niya, “Mapapalad ang mga mahabagin.” Nais ni Jesus
ng habag. Gayunpaman, sa mga sinabi niya, mayroong maaaring magpalagay na mayroong maaaring maunang bumato: sinumang walang kasalanan.
Siguradong hindi tayo isa sa mga yaon, lahat tayo’y makasalanan. Ngunit may isang taong walang kasalanan at alam natin kung sino siya: ang Ina ng Diyos. Maaari bang “pumukol ng bato” si Maria sa isang nagkasala? Ginawa niya ba ito noong nabubuhay pa siya sa mundo?
Kilala natin ang ating Ina. Alam natin kung ano ang sinasabi ng Banal na Kasulatan tungkol sa kanya, kung ano ang ipinasa sa atin ng Tradisyon tungkol sa kanya, at kung ano ang pagtingin sa kanya ng Bayan ng Diyos. Mahal ni Maria ang lahat. Siya’y mahabagin. Siya ang tagapagtanggol ng mga pinaka-sawing-palad. Sa kanya dumudulog ang mga di-mabilang na Kristiyano (kahit ng di-Kristiyano), kapag nararamdaman nila ang bigat ng katarungan ng Diyos sa kanilang mga kasalanan.
Hindi pumupukol ng bato si Maria. Sa halip, walang iba, maliban kay Jesus, ang nagpapalaganap ng pag-ibig katulad niya.
Bakit? Dahil siya ay isang ina, at ang mga ina ay marunong lamang magmahal. Karaniwan sa isang ina na mahalin ang kanyang anak tulad ng pagmamahal niya sa kanyang sarili, dahil mayroong bagay na nasa kanya na nasa kanyang mga anak… May matatagpuan rin tayong bagay na nasa ating sarili na nasa iba. Dahil kailangan nating makita si Jesus sa ating sarili at sa bawat kapwa.
Ano ang dapat nating gawin?
Sa bawat kapwa, sa ating tahanan, sa trabaho, sa lansangan; sa mga makakausap natin ng personal o sa telepono, at para sa pinagsisilbihan natin sa trabaho – sa bawat tao
na ating makakasalamuha sa mga araw na ito, dapat nating isipin: “Kailangang kumilos ako na parang ako ang kanyang ina,” at kumilos ayon dito. Ang mga ina ay palaging nagsisilbi. Lagi silang nakakahanap ng dahilan para sa kanilang mga anak. Ang mga ina’y laging puno ng pag-asa.
“Parang ako ang kanyang ina,” ito ang dapat nating ilagay sa puso’t isipan sa mga araw na ito. Ito dapat ang maging matatag nating pasya, kung nais nating hindi bumato sa iba at maging presensiya ni Maria sa mundo sa bawat taong makakatagpo natin.
